مقدمه: امروزه، دانشگاه­ها به­طور فزاینده­ای استراتژی بین­المللی شدن را به­منظور کسب مزیت رقابتی در بازارهای ملی و بین­المللی اتخاذ می­کنند و در این راستا، جذب و پذیرش دانشجوی بین­المللی بسان گزینه کلیدی بین­المللی شدن دانشگاه­ها از اهمیت بسیاری برخوردار است. مقاله حاضر با هدف واکاوی انتظارات دانشجویان بین­المللی نسبت به دانشگاه و دیدگاه خبرگان آموزش عالی درخصوص بایدها و راهکارها برای جذب دانشجوی بین­المللی به رشته تحریر درآمده است.روش کار: پژوهش از لحاظ هدف کاربردی است و با دیدمان کیفی انجام شد. مشارکت­کنندگان پژوهش را دو گروه شامل: دانشجویان بین­المللی شاغل به تحصیل در دانشگاه های دولتی ایران به تعداد 18 تن و خبرگان آموزش عالی دارای تجربه علمی و اجرایی در حوزه بین­المللی شدن آموزش عالی به تعداد 13 تن تشکیل دادند و گردآوری داده­ها با روش مصاحبه عمیق و نیمه­ساختاریافته صورت گرفت. داده­ها و اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم­افزارهای NVivo و SPSS تحلیل شد.یافته ­ها: یافته­ها نشان داد که انتظارات دانشجویان بین­المللی از دانشگاه محل تحصیل در سه گروه: (الف) یاددهی-یادگیری، (ب) خدمات اداری و پشتیبانی، و (ج) فرهنگی، راهنمایی و مشاوره دسته­بندی می­شود و بایدها در جذب دانشجوی بین­المللی در دو مقوله اصلی (الف) قوانین و مقررات، سیاست­های کلان آموزش عالی و (ب) دانشگاه و موسسات آموزش عالی قابل دسته­بندی است.نتیجه ­گیری: یافته­های مقاله دیدگاه ذی­نفعان و خبرگان را واکاوی نمود و فرصت ارزشمندی برای بازاندیشی افزایش جذب دانشجوی بین­المللی در اختیار گذاشت. براساس یافته­های به­دست آمده، جمع­بندی صورت گرفت و پیشنهادهایی ارائه شد.

حسن نیت به عنوان یکی از اصول بنیادین وکلی درحقوق بین المللی است. این اصل ازجمله مفاهیم چندلایه و پیچیدهای است که هم در دکترین، همواره مورد بحث بوده، و هم دررویه دیوان بین المللی دادگستری و سایر مراجع قضایی بین المللی به کرات مورد استناد قرارگرفته است. قضات دیوان نیز در نظرات جداگانه خود به مناسبت های مختلف، مفهوم حسن نیت را مورد بحث و استناد قرار داده اند. قضیه اوکراین علیه روسیه از جدید ترین دعاوی مطروحه در دیوان بین المللی دادگستری در رابطه با تفسیر و اجرای کنوانسیون منع نسل کشی می باشد. در این مقاله به روش تحلیلی-توصیفی و با استناد به منابع حقوقی و رای دیوان بین‎ المللی دادگستری ضمن تحلیل قضیه به بررسی جایگاه حسن نیت در رای صادره دیوان در این قضیه پرداخته شده و نتایج به دست آمده بیانگر آن است که دیوان بین المللی، با استناد به اصل حسن نیت در حل و فصل دعاوی بین المللی، نقش مؤثری در توسعه حقوق بین الملل داشته است.

مقدمه: در ایران پیشنهاد پذیرش دانشجوی پزشکی از مقطع کارشناسی به دفعات مطرح شده است. در سال 1356، سه دوره پذیرش از مقطع کارشناسی وجود داشت. پس از انقلاب در دی ماه 1382 شورای عالی برنامه ریزی مقرر داشت که این نوع پذیرش به صورت آزمایشی انجام شود تا آثار آن مورد بررسی قرار گیرد. از آن جا که این موضوع همچنان مطرح است، مطالعه جامعی در این راستا انجام گرفت تا مشخص گردد انگیزه اصلی تغییر مقطع پذیرش در ایران چه می تواند باشد.روش کار: این مطالعه از دو قسمت بررسی تجربیات دانشگاه هایی که به این شکل دانشجو می پذیرند و نیز مطالعه کیفی تشکیل شده است. در بخش اول، گزارش های دانشکده های پزشکی که از مقطع کارشناسی دانشجو می پذیرند، مورد بررسی قرار گرفتند. بخش کیفی مطالعه که با شناسایی کلیه ذی نفعان شروع شد، شامل 5 بحث متمرکز گروهی و 7 مصابحه عمیق فردی است. پنج بحث گروهی متمرکز با دانشجویان پزشکی سال اول و ششم، دانشجویان سال چهارم رشته های علوم، اساتیدی که در مراکز توسعه آموزش خدمت می کنند یا در زمینه آموزش فعالیت های زیادی انجام داده اند و استادان دوره علوم پایه پزشکی انجام شد. هفت مصاحبه عمیق فردی با جمعی از اعضای شورای عالی برنامه ریزی که دو نفر از آنان با این روش در سال 1356 تحصیل نموده بودند انجام گرفت تا تجزیه و تحلیل ذی نفعان در این راستا صورت پذیرد و بستر موجود برای این تغییر مشخص گردد.یافته ها: دانشجویان پزشکی همگی عقیده داشتند که انتخاب رشته پزشکی در حال حاضر آگاهانه و از روی علاقه واقعی به این رشته نمی باشد، تقریبا همه موافق بودند که با تغییر روش، امکان انتخاب افراد با بلوغ شخصیتی بیشتر فراهم می شود. دانشجویان رشته های علوم در کل با انجام این طرح موافق بودند. در مورد تقویت علوم پایه نظر اغلب افراد این بود که برای رسیدن به این هدف باید به رشته های علوم بهای بیشتری داده شود و بودجه بیشتری برای تحقیقات در این زمینه ها در نظر گرفته شود. درکل تمام اساتید شرکت کننده در بحث گروهی با این طرح موافق بودند و آن را گامی موثر برای انتخاب آگاهانه رشته پزشکی و ارتقای وضعیت علوم پایه در کشور می دانستند؛ هیچ یک از این اساتید نتیجه کنکور سراسری را ملاک گزینش صحیح دانشجو نمی دانستند. اکثر افرادی که مورد مصاحبه قرار گرفتند (همه به استثنای یک نفر) به تاثیر مثبت این طرح بر تقویت علوم پایه در دوران پزشکی اشاره نمودند. تمام مصاحبه شوندگان تغییر اساسی در محتوای آموزشی را همراه با تغییر شیوه گزینش دانشجو ضروری می دانستند و می خواستند که این برنامه از پیش تعیین شده باشد. اکثریت مصاحبه شوندگان به افزایش سن دانشجویان در زمان فارغ التحصیلی به عنوان مشکل اصلی طرح اشاره نمودند. عدم وجود استادان و مدرسین با نگرش علوم پایه به عنوان مشکل دیگر طرح توسط تقریبا نیمی از آنان مطرح شد.نتیجه گیری: دلیل اصلی تغییر مقطع پذیرش در دانشگاه هایی که این سابقه را دارند، پذیرش دانشجویان با بلوغ فکری بیشتر بوده، در حالی که موارد مطرح شده در ایران، ارتقای علوم پایه پزشکی، تقویت ارتباط علوم پایه و علوم بالینی، انتخاب آگاهانه تر رشته پزشکی و نیز امکان گزینش دانشجویان با خصوصیات فراشناختی مناسب است.

مقدمه: آموزش عالی به عنوان نیروی محرکه توسعه پایدار و حرکت به سوی جامعه معرفتی، دارای نقش راهبردی است. شناسایی موانع پذیرش دانشجویان بین المللی از جمله مسایل مهم در زمینه حوزه ارتقاء آموزش عالی می باشد. برهمین اساس هدف این پژوهش شناسایی موانع و چالش های پذیرش دانشجویان بین المللی در دانشگاه های دولتی ایران است. روش ها: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و به روش کیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان این پژوهش را کلیه صاحب نظران حوزه آموزش عالی در دانشگاه های جامع و تخصصی سطح یک وزارت علوم که حوزه فعالیت علمی و اجرایی آن ها بین المللی سازی آموزش عالی بود، تشکیل می دادند. نمونه گیریبه روش هدفمند و تا رسیدن به سطح اشباع نظری ادامه یافت که درنهایت تعداد 11 نفر در پژوهش شرکت کردند. به منظور گردآوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته و از روش تحلیل مضمون 6 مرحله ای براون و کلارک (2006) جهت تجزیه و تحلیل آن استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که موانع پذیرش دانشجویان بین المللی در دانشگاه های دولتی ایران 32 مضمون پایه، 6 مضمون سازمان دهنده و 3 مضمون فراگیر استخراج شده است؛ که ضعف های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی حاکم بر دانشگاه ها، ضعف مرجعیت آموزشی، پژوهشی و فناوری دانشگاه ها و پژوهشگاه ها در سطوح منطقه ای و بین المللی و عدم اختیار دانشگاه ها و اساتید در جذب دانشجویان و تعامل با اساتید خارجی به عنوان موانع اصلی پذیرش دانشجویان خارجی در دانشگاه های دولتی ایران شناسایی شدند. نتیجه گیری: باتوجه به شناسایی عوامل فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، ضعف مدیریتی و پژوهشی و آموزشی به عنوان موانع پذیرش دانشجویان بین المللی، به نظر می رسد مناسب ترین راهکار جهت مقابله با موانع موجود، سیاست گذاری مناسب و تهیه یک برنامه استراتژی قوی و نیز به دنبال آن برنامه ریزی عملیاتی قوی وتقویت ساختارهای آموزشی و اداری می باشد.

هدف: پژوهش های اخیر مفهوم دانشجوی ایده آل را به دلیل معانی متنوع آن در زمینه های مختلف آموزشی و فرهنگی مورد بررسی قرار داده اند. این مفهوم به دنبال کمال نیست، بلکه ویژگی های مطلوبی را تعریف می کند که محیطی برای رشد فردیت در جمعیت متنوع ایجاد کند. پژوهش حاضر به منظور شناسایی ویژگی های مورد انتظار از دانشجوی ایده آل کارشناسی در آموزش عالی، به فراترکیب ادبیات جهانی پرداخته و هدف آن ترویج شفافیت انتظارات و کاهش نابرابری ها است. این مطالعه به ادغام و دسته بندی ویژگی های ضروری دانشجوی ایده آل پرداخته و بینش های جدیدی در مورد تنوع دانشجو ارائه می دهد. هدف نهایی، هدایت تحقیقات آینده و ارائه دیدگاهی جامع درباره ماهیت در حال تحول دانشجوی ایده آل در آموزش عالی است. روش­شناسی: این مطالعه در سپهر فلسفی تفسیرگرایی، با رویکرد کیفی و با استفاده از روش فراترکیب انجام شد. استراتژی جستجو بر اساس دستورالعمل پریزما در پنج پایگاه داده اصلی صورت گرفت. جامعه آماری شامل کلیه مطالعات انجام شده در بازه زمانی 2000 تا 2024 بود که در نهایت به 187 پژوهش رسید. فرآیند انتخاب مطالعات به صورت گام به گام شامل جستجو، انتخاب و ارزیابی کیفی مقالات انجام شد. یافته­ ها: در نهایت، 17 مقاله متن کامل به صورت هدفمند انتخاب شد. نتایج حاصل از تحلیل محتوای کیفی این مقالات سبب شناسایی 135 کد باز شد که در قالب 14 مفهوم و چهار دسته ویژگی کلیدی فردی، اجتماعی، علمی و حرفه ای برای دانشجوی ایده آل دسته بندی گردید. این ادغام و تحلیل، تصویری جامع از دانشجوی ایده آل ترسیم کرد. دانشجوی ایده آل، نه تنها بر پیشرفت تحصیلی تأکید دارد، بلکه مجموعه ای گسترده از ویژگی های متنوع را در خود جای می دهد. پنج ویژگی برجسته شامل اشتیاق به یادگیری، تفکر انتقادی، انگیزه، خودتنظیمی و مسئولیت پذیری در ادبیات بیشترین تأکید را داشته و به عنوان ویژگی های کلیدی دانشجویان ایده آل شناخته شدند. این یافته ها نشان می دهد که دانشجوی ایده آل باید توانایی های جامع و متنوعی داشته باشد که به رشد همه جانبه و تطبیق پذیری در محیط های مختلف آموزشی و حرفه ای کمک می کند. بحث و نتیجه ­گیری: مفهوم دانشجوی ایده آل نمی تواند به یک الگوی منحصر به فرد محدود شود، بلکه به ایجاد فضای چند وجهی می­پردازد که ایده آل های مختلف را در خود جای دهد. این تصویر نشان دهنده تغییر پارادایم در آموزش عالی به سمت رشد فراگیر است و به شفافیت در انتظارات و نیاز به آموزش عادلانه تأکید دارد. به همین سبب ارائه محیط های یادگیری فراگیر و انعطاف پذیر برای دانشجویان ایده آل ضروری است. این پژوهش می تواند به عنوان مبنایی برای مطالعات بعدی و توسعه رویکردهای آموزشی استفاده شود که بر تنوع و پذیرش فردیت تأکید دارند، به گونه ای که محیط های آموزشی فضایی را برای پرورش توانمندی های گوناگون دانشجویان ایجاد کنند.

دیوان عالی کشور به عنوان عالی ترین مرجع قضایی بایستی بر اجرای صحیح قوانین در محاکم نظارت کند. نظارت مزبور از طریق نقض و ابرام آراء محاکم در قالب رسیدگی فرجامی صورت می پذیرد. گاهی ممکن است دادگاه مرجوع الیه در مقام رسیدگی مجدد، رأیی مشابه با رأی منقوض و مبتنی بر همان جهات صادر کند که در این صورت، رأی مزبور به وصف اصراری متصف می شود. در عین حال، مادام که موجبات نقض در آراء اولیه و ثانویه متفاوت باشد، صدور رأی اصراری از سوی محکمه تالی محقق نشده و موجبی برای ارجاع پرونده به هیأت عمومی شعب حقوقی فراهم نخواهد بود. پس از صدور رأی اصراری توسط دادگاه هم عرض، چنان چه نسبت به رأی مزبور فرجام خواهی شده و شعبه دیوان برای مرتبه دوم آن را مغایر با موازین شرعی یا مقررات قانونی تشخیص دهد، باید موضوع به هیأت عمومی شعب حقوقی ارجاع شود و چنان چه هیأت عمومی با نظر شعبه دیوان موافق بوده و به نقض رأی اصراری دادگاه اقدام کند، رسیدگی مرتبه سوم به شعبه هم عرض دادگاه صادرکننده رأی منقوض ارجاع می شود. مفاد قسمت اخیر ماده 408 قانون آیین دادرسی مدنی از حیث نحوه عمل دادگاه مرجوع الیه ثالث و الزام یا عدم الزام دادگاه مزبور به تبعیت از رأی هیأت عمومی، تا حدودی دچار ابهام است و همین امر موجب بروز اختلاف نظر در این زمینه شده است. در این مقاله، سعی بر آن است تا ضمن تبیین مفهوم و شرایط تحقق رأی اصراری، دیدگاههای موجود در زمینه لزوم یا عدم لزوم تبعیت از رأی اصراری دیوان عالی کشور با ملاحظه سابقه تحولات قانونی حاکم بر موضوع بررسی شود و ایده لزوم تبعیت دادگاه مرجوع الیه از رأی اصراری هیأت عمومی شعب حقوقی دیوان عالی کشور تقویت شود.